Storyline -

Głowa Smoka

Pamiętacie, jak w misji "The House of Cards" uciekaliśmy po zabójstwie samochodem? Tym samym, którym dojeżdżamy na miejsce morderstwa w "The Dance with the Devil". Przez jakiś czas myślałem, że obie te misje dzieją się tej samej nocy - "House" wieczorem, natomiast "Dance" nad ranem.

Okazuje się jednak, że nie... Między tymi misjami jest miesiąc różnicy. Co się działo z 47 w tym czasie?

Głowa Smoka

Seryjni mordercy zazwyczaj nie wykonują zleceń jedno po drugim. Po grubszej robocie zawsze musi być przerwa. Może to o to chodzi?

Głowa Smoka

Pewnie tak...

Mistrz kadzidła

Skąd wy to info bierzecie ?? Dajcie linka.

Mandaryn

Takie rzeczy są dość oczywiste, ruszka. Zbytnie zamieszanie, zbyt duża częstotliwość uderzeń na pewno nie sprzyja komuś, kto chce się ukryć. Lepiej dać sobie czas, żeby emocje i zainteresowanie opadło.

Mistrz kadzidła

ja sobie nie wyobrażam takim zabójcom być. Tak Zabić kogoś.... ZABIĆ !
To jest niewyobrażalne o0 Ale gra się fajnie Very Happy

Głowa Smoka

Te informacje bierzemy z filmów, gier szpiegowskich, książek... One doskonale opisują fach skrytobójców.

Tak jak mówi Assurance - jeśli zamachy będą miały miejsce w zbyt krótkim czasie, wzbudzisz panikę. Z jednej strony, ma ona potężne znaczenie psychologiczne, wytrąca bowiem z równowagi społeczeństwo i pozwala na jakiś szybki ruch, którego kiedy indziej nie mógłbyś zrobić.

Z drugiej jednak strony, jeśli ruch ten nie będzie błyskawiczny, siły wroga szybko przegrupują się, zaś ochrona celu zostanie wzmocniona do granic możliwości. Przez to jego eliminacja może być znacznie utrudniona. Nie niemożliwa - historia udowodniła, że kula zamachowca dosięgała nawet tych najlepiej strzeżonych (by nie szukać daleko, zabójstwo Kennedy'ego), po prostu skrytobójca będzie miał odciętą drogę ucieczki i najpewniej zostanie ujęty.

Oto odpowiedź na pytanie, czemu Hitman wykonywał swoje misje w tak dużych odstępach czasowych. Choć w przypadku takiego perfekcjonisty jak on, dochodzi jeszcze zbieranie informacji o celu, badanie terenu...

Mandaryn

Uwaga, uwaga! Z braku innych zajęć postanowiłem przetłumaczyć [link widoczny dla zalogowanych]

Oto i ona w całej okazałości:

Hitman – historia

Oto podróż przez życie 47 w skrócie, od wydarzeń sprzed jego narodzin, przez życie w zawodzie płatnego zabójcy, aż do ostatnich zdarzeń z Hitman: Blood Money.

Wybiorę taką prawdę, jaka mi się spodoba... - 47

Hitman: Codename 47

W latach 50 XX w. człowiek imieniem Otto Ort-Meyer począł zagłębiać się w praktykę klonowania po tym, jak wyśmiano go w naukowej społeczności. Odkrył tajemnice chromosomów i nauczył się modyfikować je. Tak zaczął tworzyć całe serie klonów, gdzie numer klona oznaczał ilość zmodyfikowanych chromosomów.

W latach 60 Ort-Meyer stworzył serię 47, z której żyje tylko jeden klon. Przez następne 30 lat jedyny klon serii 47, razem ze swoimi „braćmi”, był wychowywany i uczony, jak zabijać. Wtedy to wszystkim klonom wytatuowano na potylicy kody kreskowe, umożliwiające ich identyfikację i nadzór. Wśród serii, które na pewno przeżyły, wiemy o 17, 47 i 48.

Około 1998 lub 1999, 47 wreszcie nauczył się wszystkiego, czego wymagał od niego Ort-Meyer. Wtedy też uciekł z laboratorium i jakimś cudem złapał kontakt z Agencją, która zatrudniła go jako płatnego zabójcę.

Przez następny, rok lub dwa zabił Lee Honga w Hong Kongu, Pablo Ochoę w Kolumbii, Frantza Fuchsa w Budapeszcie i Borisa (Arkadija Jegorova) w Rotterdamie. 47 zauważył, że, co dziwne, wszyscy czterej mieli przy sobie listy, od i do siebie nawzajem, w których dyskutowali o stworzeniu armii całkowicie posłusznych super-żołnierzy i o Profesorze, który nad tym pracuje. 47 i, co za tym idzie, Agencja zaczęli zgłębiać ten temat. Jak się okazało, cała piątka, także Ort-Meyer (klient) służyła razem w Legii Cudzoziemskiej.

W 2000, po tych 4 zamachach, Agencja dowiedziała się, że wszystkie te zlecenia były ze sobą powiązane i zlecone przez jednego klienta, który teraz chce głowy 47. 47 dostał olbrzymie pieniądze (w porównaniu z poprzednimi zleceniami) za udanie się do szpitala psychiatrycznego w Rumunii i zabicie jednego z lekarzy (stąd nazwa misji „The Setup”, czyli „Zasadzka”). Kiedy 47 zjawił się w tym szpitalu, wpisał się do księgi tak, jak zazwyczaj, jako Tobias Rieper, a strażnik zakomunikował Profesorowi, że „przybył pan Rieper.”, na co Profesor zawiadomił rumuńską policję i poprosił o przybycie antyterrorystów. 47 zabił zakontraktowanego lekarza i przeszukując szpital, spotkał, po raz kolejny, agenta CIA (Smith), któremu już wcześniej pomógł w Hong Kongu. Jak dobrze wiemy, 47 jest klonem i właśnie od Smitha się o tym właśnie dowiedział. Smith zaprowadził 47 do sekretnych schodów pod windą, które prowadzą do tajnego laboratorium.

Grzmiący głos profesora Ort-Meyera rozbrzmiewał w całym laboratorium, gdy 47 się w nim znalazł. Z wypowiedzi Profesora jasno wynikało, że nie podoba mu się, gdy klony potrafią myśleć same za siebie. Wysłał grupkę klonów serii 48 (które nie myślały samodzielnie), żeby zabiły 47. Na ich nieszczęście, 47 znalazł potężnego Miniguna ukrytego w jednym z pomieszczeń laboratorium, którego użył, do „zaopiekowania się” nimi. Po zabiciu wszystkich klonów 47 dalej przeszukiwał laboratorium; wszystko stało się jasne, kiedy trafił do pomieszczenia, gdzie były „hodowane” klony o imionach „Otto Ort-Meyer”, „Frantz Fuchs”, „Pablo Ochoa”, „Lee Hong” i „Arkadij Jegorov”. 47 odkrył, że został stworzony z najlepszych genów tych ludzi, które dodatkowo zostały zmodyfikowane.

Dowiedziawszy się tego, zostawszy zdradzonym przez swojego stwórcę, który wymaga całkowitego posłuszeństwa, 47 postanowił się zemścić. Używając ciała martwego klona, przeszedł przez skanery, dostał się do prywatnego pomieszczenia Profesora i zabił go, skręcając mu kark, po czym uciekł ze szpitala w misji „Asylum Aftermath” w Hitman: Contracts.

Hitman 2: Silent Assassin

Gra zaczyna się sceną, w której nieznany mężczyzna i Sergiej Zavorotko rozmawiają o bracie Sergieja, Arkadiju Jegorovie. Ów tajemniczy mężczyzna wyjaśnił Sergiejowi, że Arkadija sklonowano, na co Sergiej spytał, kto chciałby klonować takiego głupca, jak jego brat. Tajemniczy mężczyzna zaproponował Zavototce udanie się do miejsca, gdzie to miało miejsce, po czym obaj udali się do szpitala psychiatrycznego w Rumunii. Tam znaleźli nagrania z kamer nadzorujących szpital, na których widać, jak 47 zabija pracowników i pacjentów szpitala, oraz przysłane oddziały antyterrorystów. Sergiej nie wiedział, kto to może być, ale tajemniczy mężczyzna wszystko mu wyjaśnił. Zavorotkę zaciekawiła kwestia wynajęcia 47; tajemniczy człowiek, który zdawał się wiedzieć o 47 bardzo dużo, zaoferował się znaleźć go, za porządne pieniądze oczywiście.

Krótko po wydarzeniach w szpitalu, 47 zniknął. Jak się okazało, zamieszkał w pewnym kościele na Sycylii, by w zaciszu wieść normalne, uczciwe życie, z dala od zabijania. Niestety, pewnego dnia, przyjaciel 47, ksiądz Vittorio, który prowadził ten kościół, został porwany przez lokalnego capo di tutti capi.

47 odnowił kontakt z Agencją, która myślała, że jest martwy, i zaoferował się wykonać dla Agencji robotę za informacje, które pomogą mu znaleźć przyjaciela. 47 zabił bossa mafii w jego willi, tylko po to, żeby dowiedzieć się, że Vittorio tam nie ma.

Następnie zabił w Sankt Petersburgu czterech rosyjskich generałów z polecenia klienta, który żądał pozbycia się pewnych dowodów. Po zabiciu czwartego generała i ucieczce z tajemniczą walizką, 47 dowiedział się z jej zawartości, że ktoś ma przyjaciela w Japonii, który dysponuje potężną bronią, i że tym przyjacielem jest nie kto inny, jak Masahiro Hayamoto, następny cel 47. W Japonii zabił syna Hayamoto i podążył śladem jego ciała, żeby namierzyć Hayamoto Seniora i zlikwidować go gdzieś w górach Japonii. Z zamku Hayamoto ukradł system kierowania rakiet, znowu dla tego samego klienta.

Następnie los rzucił 47 do Malezji. W Kuala Lumpur haker imieniem Charlie Sidjan ukradł ważne wojskowe oprogramowanie i zażądano jego usunięcia. 47 wykonał zlecenie, zabijając nie tylko Sidjana, ale także jego brata bliźniaka. Klient z kolei dowiedział się, że ktoś inny ukradł coś, tym razem jemu i wysyłał 47 do Nuristanu. Tam 47 zabił kilku lokalnych dowódców organizacji terrorystycznych. Na koniec ostatniego zlecenia miał zabezpieczyć lądowisko dla helikoptera, by klient mógł zabrać bombę nuklearną, którą ukradli terroryści. Jednak zamiast niego pojawiają się ludzie z pewnego indyjskiego kultu, którzy przechwytują bombę. Po raz kolejny klient zostaje zdradzony.

W związku z tym 47 został wysłany do Punjabu w Indiach, żeby zabić przywódcę kultu. Po wykonaniu zadania, jeszcze przed ucieczką z wyspy, 47 natknął się na mężczyznę wyglądającego dokładnie tak jak on, który, nie wiadomo czemu, do niego strzelał. 47 nie udało się go zabić, bowiem tamten uciekł. Po tych wydarzeniach klient, Sergiej Zavorotko, był pokazywany przez media, jako osoba zamieszana w to wszystko. Rozwścieczony, nie wiedział, jak mogło się to stać. Każdy, kto był z nim związany, kto wiedział cokolwiek, leżał martwy dzięki 47. Tajemniczy mężczyzna, ciągle pracujący z Sergiejem, zasugerował, że to 47 mógł go wydać. Znowu, 47 został wysłany do akcji przez tą samą osobę.

Agencja zdecydowała, że skoro Sergiej jest teraz poszukiwany, zapłaci 47 za zgładzenie go, żeby poprawić swoje notowania u światowych potęg i organizacji międzynarodowych. 47 został ponownie wysłany do Sankt Petersburga, żeby zlikwidować Sergieja. Na miejscu odkrył, że, niestety, Sergieja tam nie było. Zamiast niego, znalazł swojego „brata”, który został wysłany do Petersburga, żeby zabić 47. Po sprzątnięciu klona 47 wziął zestaw słuchawkowy martwego brata, przez który nawiązał łączność z Sergiejem. Dowiedział się, że był to nr 17 i że to Sergiej przetrzymywał Vittorio. 47 uciekł z Petersburga i udał się tam, gdzie to wszystko się zaczęło, do sanktuarium Gontranno na Sycylii. Jak się okazało, za wszystkimi zleceniami stał Zavorotko.

W zawziętej strzelaninie 47 zabił bodyguardów Sergieja, a na koniec jego samego. Niestety, Vittorio okazał się być umierający. Ksiądz poprosił 47, by ten prowadził godne i uczciwe życie, lecz 47 dobrze wiedział, że jego umiejętności lepiej zostaną wykorzystane gdzie indziej. 47 dostał od niego różaniec, ale zostawił go powieszonego na bramie kościoła i odszedł. 47 był zdeterminowany podążać swoją własną drogą i robić, co uzna za słuszne, za sprawiedliwe. Od tamtej pory nie ufa nikomu.

Hitman: Contracts

Jakiś czas po wydarzeniach z końca Hitman 2: Silent Assassin 47 dostał rutynowe zlecenie w Paryżu, czyli „Curtains Down” z Blood Money. Zabił dwa cele, Richarda Delahunta i znanego tenora Alvaro d'Alvade (Philippe Berusce), ale podczas ucieczki został postrzelony przez policjanta, który wiedział o jego obecności w Paryżu. 47 ukrył się w swoim pokoju hotelowym, rozmyślając o tym „Inspektorze Fournier”, który go postrzelił. Wydawał się wiedzieć dużo o 47, wystarczająco dużo, żeby zachować ostrożność. W pokoju 47 doznawał retrospekcji wielu swoich poprzednich zleceń, powoli tracąc przytomność. Po jakimś czasie do pokoju wszedł nieznany mężczyzna, jak się okazało medyk wysłany przez Agencję. Opatrzył 47, postawił go na nogi i zostawił mu walizkę ze świeżym ubraniem i bronią.

Kiedy 47 już całkowicie doszedł do siebie, zorientował się, że jest otoczony przez oddziały policji i antyterrorystów. Uznał za dziwne, że Fournier tyle o nim wie, więc postanowił sprzątnąć go za wszelką cenę. Sobie tylko znanymi sposobami przedarł się niezauważony przez oddziały policji i skrycie zamordował Fourniera, po czym, przez nikogo niepokojony, oddalił się w kierunku lotniska.

W samolocie spotykał Dianę. W rozmowie wyjaśniła mu, że Agencja traci grunt pod nogami i agentów z powodu 47. Jednak Diana domyślała się skąd może pochodzić ciśnienie; dała mu tajne dokumenty. 47miał wątpliwości, czy Agencja jest w stanie tyle zapłacić, ale walizka z pieniędzmi już leżała pod jego siedzeniem.

Hitman: Blood Money

Na rok przed wyborami prezydenckimi w USA klonowanie stało się głównym zagadnieniem kampanii wyborczej. Po, wydawałoby się, pechowym wypadku samochodowym, w którym ginie vice prezydent, Spaulding Burke, prezydent został zmuszony przez Kongres do mianowania na wolne stanowisko człowieka, który jest stanowczo przeciw klonowaniu. Uznawany w środowisku za odludka Daniel Morris został wybrany przy aprobacie Kongresu. Prezydent, Tom Steward, popierał ideę klonowania ludzi i pragnął zalegalizować tę praktykę. Miał w tej kwestii nadzieję na poparcie ludności i reelekcję za rok, w wyborach, w których miał zmierzyć się z Frankiem Morganem.

W poprzednich latach organizacja znana jako The Franchise weszła na rynek i przycisnęła Agencję. Udało im się stworzyć swoje własne klony-albinosy i zdobyć wpływ w amerykańskim rządzie. Dzięki temu udało im się przepchnąć Daniela Morrisa na stanowisko vice prezydenta. Franchise miała nadzieję stworzyć idealne klony do wykorzystania w rozmaitych operacjach i zapobiec jakiejkolwiek konkurencji na tym polu wśród swoich rywali. Z tegoż powodu Franchise zaplanowała zamach na prezydenta, by zatrzymać legalizację klonowania, która umożliwiłaby konkurencję.

Szef Franchise, Alexander Leland Cayne nieraz publicznie wypowiadał się przeciw klonowaniu, mając nadzieję na obniżenie poparcia dla tego projektu wśród ludności. W 2004 Cayne rozpoczął poszukiwania 47, w celu użycia jego szpiku kostnego do stworzenia idealnego klona. Szybko stało się to jego obsesją. Wywarło to ciśnienie na Agencji by znaleźć 47 przed zanim zrobi to Franchise. Jednak mając w pamięci zdarzenia z Paryża, 47 wolał przeczekać, aż Agencja rozwiąże swoje problemy.

Kiedy już zdecydował się na powrót, spotkał się z Dianą w kościele o nieznanej lokalizacji. Rozmowa toczyła się w konfesjonale. Okazało się, że w Agencji był szpicel. 47 wyruszył na misję w klinice odwykowej w północnej Kalifornii (Flatline). Tam spotykał agenta Smitha, którego wzięto jako zakładnika. Dzięki eksperymentalnemu serum 47 udało się sfingować śmierć Smitha i uwolnić go z kliniki. W tym czasie notowania Toma Stewarda w sondażach rosły. Agencja nadal traciła agentów. Cayne i Franchise ciągle podążali za 47, gdy ten podróżował po USA na kolejne misje. Wielu zabójców było wysłanych tropem 47, ale jakoś udawało mu się unikać śmierci.

W końcu Agencja padła pod naciskiem z zewnątrz, przez co Diana była zmuszona zerwać kontakt z 47. Podzieliła się zasobami Agencji z 47 i na zakończenie zostawiła mu misję w Las Vegas. Podczas niej 47 natknał się na dwóch kolejnych zabójców z Franchise, ale i ich wyeliminował. Podczas gdy 47 był w drodze powrotnej z Las Vegas, nagle na tylnej kanapie pojawił się Smith, który czekał na 47 ukryty w podstawionym dla niego samochodzie. 47 gwałtownie zjechał na pobocze. Był gotów zabić Smitha, ale ten wyjaśnił mu, że planowany jest zamach na prezydenta i że 47 jest potrzebny. Zamachowcy chcą śmierci prezydenta, żeby, zgodnie z Poprawką XXV, Daniel Morris został prezydentem i nie zalegalizował klonowania. Jedynym powodem, dla którego 47 wziął tą robotę, była astronomiczna płaca.

47 miał zabić vice prezydenta, który od samego początku był w zmowie z Franchise. Dodatkowo musiał zlikwidować zamachowca Marka Parchezziego III, znanego jako Albino. Genetycznie zaprojektowany na ideał Albino chciał z kolei raz na zawsze pozbyć się 47. 47 skutecznie zinfiltrował Biały Dom i zabił Morrisa. Potem w Owalnym Gabinecie spotkał Albino. Po eksplozji, która wywołała chaos w całym budynku 47 ścigał Parchezziego aż na dach, gdzie zabił go w strasznej strzelaninie, po czym sam ledwo uciekł.

Po wszystkim 47 wycofał się do swojej kryjówki, by oczekiwać nieuniknionej zagłady ze strony Franchise. Jednak Diana dotarła do niego przed Franchise i ostrzegła go, że jest okrążony przez SWAT i opór na nic się nie zda. Nagle Diana wbiła w szyję zaskoczonego 47 strzykawkę. Po krótkiej szamotaninie 47 cały zesztywniał. Do pokoju wbiegł medyk, by pobrać szpik zanim 47 będzie kompletnie martwy. Diana spokojnie wyszła. Później spotkała się z Caynem. Wyznała mu, że nigdy wcześniej nie zabiła człowieka. Cayne zapewnił, że zdobyła jego zaufanie i że na pewno przyda się we Franchise.

Dzień później Cayne zaprosił do siebie reportera Ricka Hendersona, żeby omówić bieżące wydarzenia polityczne. Tak naprawdę Cayne chciał opowiedzieć o 47, a polityka była tylko wabikiem na dziennikarza. Cayne konfabulował co do 47 i misji przez niego wykonywanych, sprytnie wykorzystując reportera, by przemówić do ludności kraju. Pokazując, jak niebezpieczny może być klon, miał nadzieję wywołać u publiki sprzeciw wobec klonowania. Cayne postanowił zabrać Hendersona na pogrzeb 47, który odbywał się w ustronnej świątyni. Razem z nimi pojechała Diana, nowa pielęgniarka Cayne'a. W kościele Diana wysmarował usta szminką, do której wcześniej wmieszała serum przywracające. Pocałowała leżącego na katafalku 47 oraz położyła mu na piersiach Silverballery. Bo 47 nie był martwy lecz jedynie w stanie hibernacji, tak samo jak Smith w misji Flatline. Ubrany w biały garnitur 47 obudził się wśród grupy zszokowanych członków Franchise. Z brutalnej walki wyszedł cało dzięki swojemu sprytowi. Zabiwszy księdza, reportera, grupę ochroniarzy i samego Cayne'a opuścił kościół.

Jakiś czas później Diana, tym razem gdzieś w Londynie rozmawiała przez telefon. Odnosiła się do swojego rozmówcy „Wasza Wysokość”. Powiedziała, że Agencja z powrotem działa, jednak z 47 kontaktu nie udało się nawiązać. W tym samym czasie 47 zawitał w jakimś chińskim burdelu. Powiedział bramkarzowi, że chciałby zobaczyć, co to miejsce ma do zaoferowania, najlepiej na zapleczu. Obaj wyszli.

THE END

Głowa Smoka

Assurance... mogę wykorzystać ten tekst w serwisie? Przyda nam się takie coś...

Mandaryn

Jasne, że możesz Smile